نگاهی به فیلم «جیب بر خیابان جنوبی»/ جیب بری از خیابان گمگشته ها

«جیب بر خیابان جنوبی» را در واقع می توان همان جیب بری هوشمندانه ی خالق اش از خیابان گمگشته های سینمای ایران دانست که همچون قهرمان اثر، در حال قاپیدن برای رسیدن به گمشده ها است.

- جیب بر خیابان جنوبی را در واقع می توان همان جیب بری هوشمندانه ی خالق اش از خیابان گمگشته های سینمای ایران دانست که همچون قهرمان اثر، در حال قاپیدن برای رسیدن به گمشده ها است.

گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو - کاوه قادری؛ جیب بر خیابان جنوبی را در واقع می توان همان جیب بری هوشمندانه ی خالق اش از خیابان گمگشته های سینمای ایران دانست که همچون قهرمان اثر، در حال قاپیدن برای رسیدن به گمشده هاست و اگرچه آن قهرمان به گمشده های مطبوع اش نمی رسد اما خالق او، حداقل برخی از گمشده های مطلوب این سینما که روز به روز در حال فراموش شدن هر چه بیشتر هستند را بازمی یابد و ولو به اندازه ی فیلمی 90 دقیقه ای هم که شده آنان را به ما می نمایاند.

نخستین و مهمترین گمگشته در این خیابان، آفرینش قهرمان است؛ گمگشته ای که گویی در این سینما، تدریجاً حکم مهمان ناخوانده را پیدا کرده و حال، اسعدی با جیب بر خیابان جنوبی احترام این گمشده را بجا آورده و قهرمانی می سازد که کم و بیش دارای سیر است؛ گذشته و پیشینه ای داشته که مفروض و شفاهی نیست، بلکه نمایش داده می شود، سندیت و موجودیت و عینیت دا